Po wakacyjnej przerwie "Chabry i Maki" wznowiły próby. Już za niecały miesiąc ma się bowiem odbyć
IV Piknik Polonijny, podczas którego grupa zaprezentuje swój występ przed paulistańską Polonią. Tym razem nasz wybór padł na dostojnego poloneza oraz skocznego krakowiaka.
Korneli Szlegel: Polonez pod gołym niebem (źródło: Wikipedia)
A tu mała ściąga z historii tańców polskich:
Krakowiak to żywy polski taniec ludowy z okolic Krakowa, zaliczany do polskich tańców narodowych. Nazwa tańca pochodzi z XVIII wieku i odnosiła się do grupy tańców posiadających własne, lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak, przebiegany.
Krakowiaka tańczymy w ludowym stroju krakowskim, który cechuje się bogatą kolorystyką i zdobnictwem. Ubranie męskie składa się z wysokich butów, pasiastych spodni zwanych portkami, sukmany lub inaczej kaftana, koszuli ozdobionej czerwoną wstążką wiązaną przy szyi, pasa i czapki krakuski z pawim piórem. Strój damski obejmuje trzewiki, kwiecistą spódnicę z zapaską, białą — często haftowaną — koszulę z obszernym kołnierzykiem, wykładanym na wierzch bogato haftowanego i ozdabianego cekinami i wstążkami gorsetu, a także korale i wianek.
Polonez to reprezentacyjny polski taniec narodowy. Pierwowzorem poloneza był taniec pieszy pochodzenia ludowego, tańczony najpierw wśród ludu. Z czasem przyjął się na dworach magnackich. Na dworach królów polskich polonez stanowił element ceremoniału dworskiego, będąc paradą szlachty przed monarchą. Tańczony był na rozpoczęcie balów, również obecnie inauguruje niektóre imprezy (np. studniówki lub bale gimnazjalne), dla podkreślenia ich uroczystego charakteru. W zależności od regionu, polonez znany był pod różnymi nazwami: taniec polski, chodzony, pieszy, łażony, wolny, powolny, okrągły, starodawny, staroświecki, chmielowy, gęsi, wielki.
Poloneza — podobnie jak inne tańce narodowe, w odróżnieniu od tańców ludowych — tańczy się tradycyjnie w stroju szlacheckim (obszytym futrem dla podkreślenia statusu szlachcica) lub strojach z czasów Księstwa Warszawskiego (panowie w mundurach ułańskich, panie w zwiewnych sukniach).
